Hüzünlü Bir Cümle; Tadı Tuzu Kalmadı Bayramların-2
Hüzünlü Bir Cümle; Tadı Tuzu Kalmadı Bayramların-2 Eski zamanlarda dualarla açılırdı bayram sabahları, şimdi bildirim sesleriyle. Gözyaşıyla yıkanırdı eller, şimdi selfie ışığında kayboluyor o eski ellerin hüznü. Bayramlar eskiden annemin kalbinde pişerdi, şimdi otellerin açık büfesinde yavanlaşıyor. Parklar, tatil beldeleri dolu, yollar kilit ama evler bomboş. Dede bekliyor kapıda, torun tatil rotasında. Anne sofrayı seriyor ama sandalyesi hep eksik. Baba ellerinde bayram harçlığı kimse harçlığın aslında çocuklara cömertliği aşılamak amacıyla verildiğini bilmez, kimse fark etmiyor artık o bir çift mahzun gözü, ne de titreyen bir sesin içinde saklı kalan "Hoş geldin"i… Bayram namazları, artık erkenden dönülen bir angarya, peygamber efendimizin (sav) gülümsediği o kutlu sabahlar, şimdi yobazlıkla yaftalanır oldu. Ekranlarda başka bir...