EREK DAĞINDAKİ YALNIZ NUR

 EREK DAĞINDAKİ YALNIZ NUR



Erek Dağı'nın zirvesinde bir duruş,  

Sözlerin yankısı rüzgarda kayboldu.  

Bediüzzaman, yüksek dağların ardında,

Bir hikmet bıraktın, biz belki anlayamadık.



Üstat Sözlerin göğe yükselen bir nur gibi,  

Sanki biz seni tam anlamadık.  

Hikmetlerin derinliklerinde kayboldu kafamız,  

İşimize geleni aldık, gerisini sessizliğe bıraktık.



Göz göze geldiğimizde seninle,  

Görmek istedik sadece işimize geleni.  

Sözlerin bir deniz, derin ve engin,  

Ama biz sahilden öteye geçemedik.



Yükseklerde, karanlıkta parlayan yıldız,  

Sana ait olan her cümle bir ışık,  

Fakat biz, sadece gözlerimizi doyurduk,  

Gerçekten anlamadan, yüzeyde kaldık.



Erek Dağı gibi yüksek ve engin,  

Bilgelerin öğretileri derin ve sakin.  

Ama belki de biz, bu dağda kaybolduk,  

Yükseklerde aradık, ama sırrını bulamadık.



Senin izinde yürümedik belki tam olarak,  

Gözümüz dağın tepesinde, kalbimiz eksik.  

Ancak bir gün, belki yavaşça kavrarız,  

Ve her sözün arkasındaki hikmeti anlamaya başlarız.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Allah ve İnsan-1

Hayatın Eski Sırlar Kütüphanesi: Hayatın Anlamı Nedir ?

İSYANIN FISILTISINDA ADALETİN SECDESİ