Camilerin Sessiz Sığınaklarında Ruhsal Huzur

Camilerin Sessiz Sığınaklarında Ruhsal Huzur

       Şehirlerin gürültüsünden, karmaşasından, bazen bir kaçış yolu bulmak gerekir. İşte o anlarda, isyanın ve huzursuzluğun çığlıklarının arasında, camiler bir liman gibi çıkar karşıma. Yapılarının ihtişamı ve içlerindeki sessizlik, sanki evrenin kaosuna karşı bir direnç noktası sunar.

      Camilerin kapısından adım attığım an, bir an için dünya dışı bir huzurun içinde kaybolurum. Yüksek tavanların altında yankılanan sessizlik, zihnimdeki kaosu hafifletir. Her adımımda, taşlardan yükselen geçmişin sessiz fısıldamaları, isyankâr duygularımı yavaşça dindirir. Minarelerin göğe yükselen siluetleri, sanki bu dünyadan bir çıkış yolu sunar, ruhumu arındırır.

       İçeride, ağır adımlarla yürüdüğümde, her şeyin ne kadar geçici olduğunu hatırlarım. Namaz kılma vakti, zamanı bir nebze durdurur; düşünceler, kelimeler ve endişeler, en azından bir anlığına geride kalır. Camilerin içindeki ruhsal dinginlik, bir tür meditasyon gibidir. Zihin, sükûneti yeniden keşfeder ve hayatın karmaşasından uzaklaşır. İçinde okunan Kur'anlar, ibadetler adeta caminin her taşına işlenmiş gibi bu manevi ortamda ruh yüce yaratıcının önünde secde edip dinginlesir.

    Camiler insanlara özellikle bana sadece bir ibadet yeri sunmaz; isyanlarımı yatıştıran ve ruhumu dinlendiren sessiz bir sığınaktır. Bu mistik mekanlarda, huzurun ve dinginliğin anlamını yeniden keşfederim. Camiler, hayatımın zorlukları karşısında bir sükûnet limanı olarak kalır ve isyankar ruhuma bir nebze olsun rahatlama sağlar.


Not: Fotoğraf, Bitlis/Tatvan Adabağ Camii

Bu blogdaki popüler yayınlar

Allah ve İnsan-1

Hayatın Eski Sırlar Kütüphanesi: Hayatın Anlamı Nedir ?

İSYANIN FISILTISINDA ADALETİN SECDESİ